M. Kemal’e göre Türkçe Ezan’da geçen “Tanrı” kelimesi “Allah” demek değildir!

*

• 

[1] no’lu dipnotta bahsi geçen M. Kemal’in Afet Inan’a yazdığı mektup…

***

Kemalistlere göre M. Kemal, “halk anlasın” diye Ezan-ı Muhammedi’yi Türkçeleştirmiştir.

Bunun kocaman bir yalan olduğu, Arapça olan “felah” kelimesinin tercüme edilmemesinden ve öylece bırakılmasından açıkça anlaşılıyor. “Felah” kelimesi, “Allahu Ekber” sözünden daha kolay anlaşılır bir kelime midir ki Allahu Ekber’i “Tanrı uludur” diye tercüme ederken, felah kelimesini öylece bırakmıştır?

Tabii ki değildir…

Buradan da anlaşılacağı üzere Ezan-ı Muhammedi’nin yasaklanıp yerine söylettirilen “şey”, asla ve kat’a Ezan değildir ve aslını bozmak yani tahrif etmek gayesiyle uydurulmuştur; anlaşılmasını sağlamak için değil!

Nitekim “Tanrı” kelimesinin manası da “Allah” demek değildir. Bunu biz değil, M. Kemal söylemektedir.

Tarihçilerin de bildiği gibi M. Kemal “Güneş Dil Teorisi”ni ortaya attığı zaman, bu teoriyle alakalı yazılarını imzasız olarak Ulus gazetesinde yayınlattırıyordu.

Nitekim “manevi kızı” Afet Inan’ın, yüksek tahsili için gittiği Cenevre’den kendisine gönderdiği 15 Kasım 1935 tarihli mektubunda; “Ulus gazetesindeki dil yazıları sizin bulduklarınıza benziyor” demesi üzerine M. Kemal, 25-26 Kasım 1935 tarihli cevabında; “Ben bildiğin gibi dil ile meşgul oluyorum. Sen giderken basılmış olan ilk broşürü tashih ve tadil ettirerek yeniden bastırttım. Bunun bir de ufak özetini borşür halinde bütün Ulus okurlarına dağıttılar. Sen de almış olacaksın. Bunlardan sana yeniden beşer tane gönderiyorum. Bunlarla beraber şimdiye kadar teorinin tatbikatı olmak üzere Ulus’a yazdığım yazıların da küpürlerini toplu olarak gönderiyorum. Henüz basılmamış olanların suretleri de beraberdir.”[1]

Işte M. Kemal’in Ulus gazetesinde neşredilen bu yazılarının birinde “Tanrı kelimesinin Allah demek olmadığı” şöyle izah ediliyordu:

“Tanrı: Esas olan büyüğün, kuvvet ve kudretin kendi bitişiğinde tecelli ettiği kabul olunan obje veya süjenin ifadesidir. Türkün gözünde ve kafasında bir ve en büyük varlık, esas kuvvet ve kudret kaynağı, ‘güneş’ bilinmiş, tanınmış ve ona tapılmış olduğu malumdur. Her noktasına, her an güneşin yaklaşagelmekte olduğu geniş ve yüksek sahaya, yani göke, güneşe nisbetle, verilen bir isim de ‘Tanrı’dır. ‘Gök’ ve ‘Tanrı’ sözleri, güneşe nisbeten, uluhiyet anlamında kullanılır. Fakat, ‘Tanrı’ sözü ‘Allah’ demek değildir. O, Allah’ın mümessili tanılan (temsilcisi tanınan) ve bu itibarla kendine tapılan her şeydir: O bir hayvandır, bir kuştur, bir taştır, bir çürümüş ağaç parçasıdır, bir resimdir.“[2]

Yani 1932’den 1950’ye kadar “Tanrı Uludur” diye okutturulan Türkçe (sözde) Ezan’da “Allah Teala” değil, M. Kemal’in ifadesiyle; kendine tapılan her şey: bir hayvan, bir kuş, bir taş, bir çürümüş ağaç parçası, bir resim” kastedilmiş ve yüceltilmiştir.

*

• 

• 

[2] no’lu dipnot ile alakalı… M. Kemal’in Ulus gazetesinde neşredilmiş olan yazısı…

.

**********

.

KAYNAKLAR:
.

[1] Ulus gazetesinde “dil” ile alakalı imzasız yazıların M. Kemal’e ait olduğuna dair kaynak için bakınız: Arı Inan, “Prof. Dr. Afet Inan”, Remzi Kitabevi, 4. Baskı, Istanbul 2017, (1. Baskı 2005), sayfa 178.

Ayrıca bakınız; Afet Inan, Atatürk’ten Mektuplar, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1989, sayfa 32-33.

[2] Ulus Gazetesi, 21 Kasım 1935.

.

**********

.

Kadir Çandarlıoğlu

.

Paylaşım Şartı:

Paylaşmak istediğiniz bir yazı, görsel vs. varsa, alakalı yazıya gidin ve yukarıdaki adres çubuğunda görülen linki kopyalayıp paylaşmak istediğiniz yere yapıştırın. Yani YALNIZCA LİNK PAYLAŞIMINA MÜSAADE EDİYORUZ. Ayrıca yazının sonunda “facebook” veya “twitter”ın sosyal medya paylaşım butonları var. O butonlara tıklayarak da paylaşılabilir. Başka türlüsüne hiçbir surette rızamız yoktur.

*