Mason Üstadı itiraf etti: Sultan Abdulhamid’i biz devirdik

*

Resimleri orjinal boyutunda görmek için üzerlerine tıklayınız

Celil Layiktez’in sözkonusu makalesi

***

Masonlar Büyük Locası Üstadı Celil Layiktez, masonların Abdülhamid’in devrilmesi ve İkinci Meşrutiyet’te oynadığı rolü açıkladı. Layıktez, “Hareket Ordusu’nu da masonlar yönetti” dedi

Türkiye Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Locası Üstadı ve locanın resmi yayın organı Tesviye Dergisi’nin editörü Celil Layiktez, dünya masonlarına ‘İslam Ülkelerinde Masonluk’ başlıklı İngilizce bir makale yayınladı. Makalesinde, Osmanlı Devleti’nde masonluğun nasıl kökleştiğini anlatan Layiktez, 2. Abdülhamid’in tahttan indirilmesine giden süreçte masonların oynadığı rolü değerlendirdi. Mason üstadı Layiktez, 1908’de 2. Meşrutiyet’in ilanından sonra ‘İslamcıların’ İstanbul’da ayaklanma çıkardığını ve bu ayaklanmanın Hareket Ordusu tarafından bastırılarak Sultan Abdülhamid’in tahttan indirildiğini söyledi. “Hareket Ordusu, masonlar tarafından örgütlendi ve yönetildi” diyen Layiktez, “Sultan Abdulhamid’e tahttan indirildiğini tebliğ eden 5 milletvekilinden oluşan heyettekilerin tamamı masondu” dedi.

ELİMİZDE BELGELER VAR

Makalesiyle ilgili olarak BUGÜN’ün sorularını cevaplayan Celil Layiktez, yazıyı İtalyan masonlarının isteği üzerine kaleme aldığını söyledi. Yazıyı İtalya’da masonların üye olabildiği masonik bir internet sitesinin tarih kütüphanesine de gönderdiğini anlatan Layiktez, iddialarının arkasında durduğunu vurguladı. Layiktez, Abdülhamid Han’ı tahttan indirenlerin masonluğu ile ilgili olarak, “Elimizde yeterli belgeler var. Bu 5 kişinin mason olduğuna eminiz” dedi.[1]

Bu makale “Rising Point” adlı Uluslararası Masonluk dergisinde de yayınlandı.[2]

Makalenin yayınlandığı “Rising Point” Dergisi

***

“Rising Point” adlı Uluslararası Masonluk dergisinde yayınlanan makalenin başı…

***

Türkiye Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Locası Üstadı Celil Layiktez “Türkiye’de Masonluk Tarihi” adlı kitabında 31 Mart Vak’ası’nı şöyle anlatıyor:

“Ulema, Meşrutiyetle beraber, Ittihat ve Terakki’nin laik gidişi hızlandırmasından rahatsız oluyordu.

Bu etkenlerin altında, 31 Mart Vak’ası diye bildiğimiz gerici ayaklanma başladı. Ayaklanmayı bastırmak üzere aralarında Mason subay ve milletvekillerinin çoğunlukta olduğu ilerici bir grup, kurmay heyetinde M. Kemal’in (Atatürk) de bulunduğu Hareket Ordusunu teşkilatlandırdı.

Ayaklanma haberi Selanik’e varır varmaz oradaki ittihat Terakki ile 3. Ordu derhal kesin bir tavır aldılar. 3. Ordu kumandanı birinci ferik Mahmut Şevket Paşa’nın başkanlığında askeri kulüpte yapılan toplantıda, Rumeli’den gidecek bir ordu ile ayaklanmanın bastırılması kararlaştırıldı. Bu orduya Hareket Ordusu adının verilmesi toplantıda bulunan Mustafa Kemal’in düşüncesiydi. Ordunun başına Mustafa Kemal’in kumandanı Selanik Redif fırkası (redif firkasi: terhis edilerek ihtiyata gecirilen kur’a askerlerine verilen ad.) ferik Hüseyin Hüsnü Paşa getirildi. Ordunun kurmay heyetine kolağası Mustafa Kemal de girdi. Ayrıca kamuoyunu harekete geçirmek üzere ertesi gün Selanik’de bir miting yapılması kararlaştırıldı.

11 Temmuz alanında yapılacak toplantı için sokaklara tellallar çıkartıldı, böylece toplanan 20-30 bin kişilik bir kalabalık önünde Yeni Asır gazetesi başyazarı Fazlı Necip Bey, müderris Recep, Avdül (Arnavutça), Tomak (Bulgarca), Emanüel Karaso (Türkçe ve Yahudice), Nikola (Sırpça), Kurki Apono (Ulahça) Efendiler tarafından konuşmalar yapıldı. Nutuklar “silah başına arş Istanbul’a” diye bitti, bunun üzerine ihtiyat ve redif askerleri silahlarını almaya giderken, aralarında 700 Selanikli Yahudi de olmak üzere, birçokları gönüllü yazıldılar.

Itlaya Grand Orient’ının Büyük Üstadı ve Osmanlı Imparatorluğunda Italyan Localarının uyanmasında etkinliği tartışılmaz bir Kardeşimiz olan Ettore Ferrari’nin, Jön Türk Hareketinde Italyan Masonluğunun oynadığı rolü anlatan konferansından aşağıdaki pasaj, Selanik kentinde bu günlerin havasını özetlemektedir:

“14 Nisan (eski takvimle 1 Nisan, 31 Mart Vak’asının ikinci günü) 1909’da, Padişah’ın yeni bir darbe yapma tehdidi karşısında, Üstad-ı Muhterem Emanüel Karaso, 3. Kolordu kumandanı olan paşa, Selanik Valisi ve Telgraf Müdürü, tüm “kardeşler” Dahiliye Nazırı’na (Içişleri Bakanı’na) çok sert bir telgraf gönderdiler ve onu tehdit ettiler (…) hürriyet düzeni yeniden kurulmazsa, halk isyan edecek ve 3. Kolordu da Istanbul’a yürüyecekti. Bu arada, vatan sevgisi dolu konuşmaların etkisinde, Selanik halkı silaha sarılmıştı, tüccarlar işyerlerini kapamışlardı, öğrenciler okulu bırakmış, silah altına alınmayı bekliyorlardı. Bu arada hükümet Kanun-u Esasi’nin yeniden yürürlüğe konacağı konusunda kesin bir güvence vermiyordu; bunun üzerine askeri birliklerle yüklü trenler Istanbul’a doğru hareket etmeye başladı. Sokaklarda çatışmalar sürerken, tutuklanmak üzere izlenen ve aranan liberaller localarda saklanıyorlardı. Yeni ve beklenmedik devrimin karmaşık ve çoşkulu hareketi localardan yönetiliyordu (…). Gericiliği kesin olarak kırmak için Jön Türkler padişahı tahttan indirdiler.” (Angelo Iacovella, Gönye ve Hilal, Ittihat-Terakki ve Masonluk, Ettori Ferrari’nin konuşmasından, sayfa 43.)

Hareket Ordusu demek, bir bakıma Ittihat ve Terakki demektir. Ittihat ve Terakki’nin başlıca üyeleri ile Hareket Ordusu subaylarının önemli bir kısmı masondu ve bu mektepli genç aydın subaylar Ordu’nun bel kemiğini teşkil ederken Ittihat ve Terakki de bunların siyasal teşkilatını oluşturuyordu.(…)

Abdülhamid’e karşı olmak, ortak durumu birleştirici bir rol oynamıştır.(..) Hareket Ordusu’nun iki taburunun Çatalca’ya vardığı haberi Istanbul’a yayıldığında ortalığı heyecan kapladı, dükkanlar kapatıldı.(..) Hareket Ordusu, 18 Nisan 1909’da Ayastefanos’u (Yeşilköy) ve Makriköy’ü (Beşiktaş) işgal etti.(..) Azınlık siyasal kulüpleri de Hareket Ordusu’nu destekliyorlardı. Bunlar arasında Istanbul Rum Siyasi Kulübü, Selanik Bulgar Federasyonu ve Ermeni kulüpleri vardı. Taşnaksutyon Fırkası, yedi-sekiz kadından kurulu bir heyet yollayarak Hareket Ordusu’na beyaz bir bayrakla bir çiçek demeti sundu. Bu sırada da mebuslardan Vartkes Efendi bir konuşma yaptı. Yeniden kurulmuş bulunan Hınçakyan Fırkası ise bir heyet göndererek, gönüllü teklif etti.(..)

Meclis-i Mebusan ve Meclis-i Ayan, Meclis-i Umumi-i Milli adı altında saat 14.30’da Ayastafanos’taki Yat Kulüpte ortak ve gizli bir birleşim yaptılar. Bu gizli oturumda verilen önerge üzerine Padişah’ın (Sultan II. Abdülhamid)’in tahttan indirilmesi görüşülmeye başlandı. O sırada Mahmut Şevket Paşa durumu haber alarak Ali Rıza’yı yaveriyle birlikte yanına, çağırttı ve şöyle dedi:

“…ben maiyetimdeki askeri, Meşrutiyeti ve Padişahı kaldırmak isteyenleri tedip edeceğiz (yola getireceğiz), Padişahın ve milletin canı tehlikede diyerek buraya kadar getirdim. Hal’in bizim taraftan vuku bulacağını asker duyarsa isyan eder, mahvoluruz. Siz Ayan ve Mebusana gizlice anlatınız, şimdilik ses çıkarmasınlar, bu işi müzakere etmek zamanı geldiğinde ben size haber veriririm…” (…)

Hareket Ordusu’nun Istanbul’a girişinin üçüncü gününde Meclis sabah saat 8.00’de toplandı. Abdülhamid’in tahttan indirilmesi ile ilgili Meclis kararının ne yönde olacağı yukarıda gördüğümüz gibi, daha Meclis Ayastafanos’dayken belli olmuştu. Önce Rumeli’den gelen bazı telgraflar okundu. Bunlar Abdülhamid’in davranışlarından dolayı tahttan indirildiğini ve bundan böyle hutbelerde adının anılmayacağını haber veriyordu. Daha sonra Mahmut Şevket Paşa’nın Yıldız’daki memur, hademe, ağa ve tüfenkçilerin teslim alınıp vapurlara bindirildiklerini ve böylece askeri harekatın sona erdiğini bildiren 12 Nisan 1325 günkü telgrafı okundu.(..)

Abdülhamid’e (tahttan indirildiğini bildirmeye) giden heyette bahriye feriki Arif Hikmet Paşa, Katolik Ermenilerden Aram Efendi, mebuslardan da Draçlı jandarma livası Esat Paşa ile (Yahudi-mason) Emanüel Karaso Efendi vardı.(…) Saat 17.00’de top sesleri ile Abdülhamid’in tahttan indiği anlaşılmışdı.(..)

Ayaklanma bastırılmış, 27 Nisan 1909 günü Abdülhamid tahttan indirilmiş, parlamenter sistem kurtarılmıştı. Ittihat ve Terakki ile birlikte Masonluk iktidar oldu. (..)

Abdülhamid’in hal’inden sonra Ittihatçılar devlete egemen olunca, dünyada ilk defa Masonlar bir ülkede iktidarı paylaştılar.”[3]

*

[4] no’lu dipnot ile alakalı… Sultan Ikinci Abdülhamid’in masonlar tarafından tahttan indirilmesinde M. Kemal’in de rolü vardı. Işte M. Kemal’in Nutuk’ta bunu itiraf ettiği sayfa…

***

Mason Celil Layiktez Hareket Ordusunun kurmay heyetinde M. Kemal’in de bulunduğunu, hatta bu orduya “Hareket Ordusu” adını verenin M. Kemal olduğunu yazıyor. Bunlar doğru… Doğrulayan da M. Kemal’in kendisi. O, Nutuk’ta bunları şöyle itiraf eder:

“31 Mart Vakası münasebetiyle Rumeliden Istanbula gönderilen kuvvetlerin kumandanı, merhum Hüsnü Paşa idi. Ben, bu kuvvetlerin erkânıharbiye reisi idim. Bu kuvvetlere Hareket Ordusu unvanını veren, Hareket Ordusunun Istanbula kadar harekâtını tertip ve idare eden bendim.”[4]

*

M. Kemal, Sultan Ikinci Abdülhamid Han’ı tahttan indiren mason güdümlü Hareket Ordusu’yla Istanbul’a gelirken…

***

Müslümanların Halifesi ve Türklerin Hakan’ı Sultan II. Abdülhamid Han’a bir Müslüman veya bir Türk niçin darbe yapar? Üstelik masonlarla birlikte…

31 Mart faciasının içinde yaşamış, korkunç facianın kurbanı ve görgü şahidi General Mustafa Turan da, 31 Mart’ın, Sultan II. Abdülhamid’in Filistin’de bir Israil Devleti’ne karşı çıktığı için, Yahudi ve masonlarca tertip edildiğini şu sözlerle ifade ediyor:

“Osmanlı teşkilatı mahsusasının dikkatli tetkikleri neticesinde varılan hakikat şudur ki, 1892’den beri Dünyamız bu zihniyetteki Yahudi’lerle mücadele halindedir. Bugün 31 Martı hazırlayanlar Yahudi’lerdir, ölmüş olsalar bile… Hiç şüphe yok ki Abdülhamid daha o zamanlar anlattığımız niyetlerle kurulacağı muhakkak görünen Israil devletini sezmiş, buna kendisinin alet olmamasını istemişti. Yahudi’lerin Farmason’larla beraber hareket ettiklerini biliyor ve daima yerli yabancı unsurların imparatorluğu parçalamağa mahkum etmesinden çok endişe duyuyordu…. Osmanlı Imparatorluğunu teşkil eden anasır içinde sinsi oldukları kadar kurnaz ve çok becerikli olan Yahudi’lerden endişe duyuyordu…. Abdülhamid’in düşüncelerinde ne derece haklı olduğunu müteakip hadiseler göstermiştir. 31 Mart vak’ası ile Selanik dönmeleri, Mason’lar tarafından saltanat-ı hukuk-u hükümranisinin nasıl yıkıldığını, hazine ve saraylarının Balkan çetecileri tarafından nasıl yağma edildiğini cemiyetin siyasetinin acısını gözleriyle gördü.”[5]

.

**********

.

KAYNAKLAR:

[1] Celil Layiktez, “Freemasonry in the Islamic World”, mason.org.tr.

Ayrıca bakınız; http://www.freemasons-freemasonry.com/layiktez1.html

Celil Layiktez, başka bir makalesinde yine, “Sultan II. Abdulhamid’e hal’ edildiğini bildiren heyet üyelerinin tamamının mason olduğunu özellikle vurguluyor. Bakınız;

Celil Layiktez, “The History of Freemasonry in Turkey”, http://internet.lodge.org.uk/index.php/93-library/research/231-the-history-of-freemasonry-in-turkey

[2] Uluslararası Masonluk Dergisi: Rising Point, cild 9, sayı 1, Özel Baskı, Kış 2007, sayfa 14.

[3] Celil Layiktez, Türkiye’de Masonluk Tarihi, cild 1, Başlangıç 1721-1956, Yenilik Basımevi, Istanbul 1999, sayfa 103 – 113.

[4] M. Kemal Atatürk, Nutuk, Türk Devrim Tarihi Enstitüsü, 9. Baskı, Milli Eğitim Basımevi, Istanbul 1969, cild 2, sayfa 739.

[5] Mustafa Turan, Taş Kışlada 31 Mart, Aykurt Neşriyatı, Istanbul 1964, sayfa 14, 15.

.

**********

.

Kadir Çandarlıoğlu

.

**********

.

Alıntılarda şu şekilde kaynak belirtiniz:

http://www.belgelerlegercektarih.com

*

*